3. Ochrona różnorodności genetycznej drzew leśnych - Jan Matras
Abstrakt.
Zróżnicowanie genetyczne roślin drzewiastych w
lasach jest bardzo istotną częścią ogólnego zróżnicowania genetycznego
biosfery. W zbiorowiskach naturalnych i zbliżonych do naturalnych
istniejące zróżnicowanie genetyczne jest wynikiem selekcji naturalnej.
Istniejąca zmienność genetyczna umożliwia adaptację gatunków i
populacji do zmieniających się warunków środowiska. Ochrona
zróżnicowania genetycznego drzew leśnych realizowana jest na szeroką
skalę w Lasach Państwowych od 1991 r. w ramach „Programu zachowania
leśnych zasobów genowych i hodowli selekcyjnej drzew leśnych w Polsce”. Do
2010 r. zakwalifi kowano jako zachowawcze w lasach 210 populacji drzew
o łącznej powierzchni 3157 ha, a w parkach narodowych 115 populacji
drzew i krzewów zajmujących łącznie powierzchnię 2519 ha. Istotnym
uzupełnieniem ochrony zmienności na poziomie populacji są archiwa
klonów, gdzie chronione są pojedyncze genotypy (drzewa mateczne,
pomniki przyrody z obszarów leśnych oraz cenne lokalnie egzemplarze drzew). Oprócz
programu długofalowego realizowane są programy operacyjne dotyczące
zachowania i restytucji populacji ginących i zagrożonych, m.in. dla
jodły populacji sudeckiej, cisa pospolitego, jarząbu brekinii, sosny z
Puszczy Noteckiej, sosny milicko- -kubryckiej czy świerka
wschodnio-karpackiego.
słowa kluczowe: leśne
zasoby genowe, różnorodność genetyczna, populacje zachowawcze, genotypy
zachowawcze, powierzchnie zachowawcze in situ, powierzchnie zachowawcze
ex situ
|