ZESZYT Nr 25/ 2016 Abstrakty Volume No. 25/2016 Abstracts |
 |
| 4. Plonowanie odmian życicy westerwoldzkiej w zależności od rejonu uprawy w Polsce - Małgorzata Szczepanek, Piotr Domański, Jadwiga Andrzejewska Abstrakt. Celem
badań była ocena wielkości plonu, jego rozkładu w pokosach oraz jakości
odmian życicy westerwoldzkiej (Lolium multiflorum Lam. var.
westerwoldicum Wittm) uprawianej na zielonkę w wybranych rejonach
Polski. Podstawę opracowania stanowiły wyniki doświadczeń rejestrowych
COBORU, prowadzonych w latach 2006–2008 z odmianami: wcześnie kłoszącą
się Bravis 1, średnio wczesną Kaja i późno kłoszącą się Telga. Badania
prowadzono w rejonie północno-zachodnim (Wyczechy i Radostowo),
środkowo-zachodnim (Śrem Wójtostwo i Nowa Wieś Ujska), południowym
(Kochcice i Pawłowice) oraz południowo-wschodnim (Bezek). Wykazano, że
do uprawy życicy westerwoldzkiej najbardziej przydatny był rejon
południowy, w którym roczny plon suchej masy był o około 26% większy
niż w rejonach północno- i środkowo-zachodnim. W rejonie południowym
lepiej plonowała wczesna odmiana Bravis 1 niż późna Telga. W rejonie
południowo-wschodnim największe plony uzyskano z późnej odmiany Telga.
Dobór odmian o zróżnicowanej wczesności nie miał wpływu na plon suchej
masy w rejonach północno- i środkowo-zachodnim. Największy plon suchej
masy uzyskano w pierwszym pokosie (32% plonu rocznego), a najmniejszy w
czwartym (18%). Plony późnej odmiany były w drugim i trzecim pokosie
podobne, a plony odmiany wczesnej i średnio wczesnej w trzecim pokosie
były o 28–30% mniejsze niż w pokosie drugim. Słowa kluczowe: pokos, plon suchej masy, białko ogólne, włókno surowe YIELD OF WESTERWOLDS RYEGRASS CULTIVARS DEPENDING ON CROPPING REGION IN POLAND Summary The
aim of this study was to assess the yield quantity, distribution of
yield over successive cuts and crop quality in cultivars of Westerwolds
ryegrass (Lolium multiflorum Lam. var. westerwoldicum Wittm) differing
in respect of heading time grown for forage in selected regions of
Poland. The study was based on the results of variety tests experiments
run by COBORU (Centre for Variety Testing), carried out over the years
2006–2008 with the cultivars: late Telga, semi-early Kaja and early
Bravis 1. The study was conducted in the following regions of Poland:
north-western, central-western, southern and south-eastern. It was
proved that the southern region, where the annual dry weight yield is
about 26% higher than in the north-western and central-western regions,
is the most suitable for growing Westerwolds ryegrass. In the southern
region, early cv. Bravis 1 gave better yields than late Telga. In the
south-eastern region, the highest yields were given by late cv. Telga.
Selection of cultivars with different heading times did not have an
effect on dry weight production in the north-western and
central-western regions. The highest dry weight yield was obtained from
the first cut (32% of annual yield), and the lowest from the fourth
(18%). Yields of late cultivars were similar in the second and third
cut, whereas those of early and semi-early cultivars were 28–30% lower
in the third cut than in the second. key words: cut, dry matter yield, total protein, crude fibre T |