ZESZYT Nr 27/ 2016 Abstrakty Volume No. 27/2016 Abstracts |
 |
| 1. Źródła azotu dla jęczmienia jarego uprawianego po grochu siewnym - Andrzej Wysokiński, Stanisław Kalembasa, Beata Kuziemska, Izabela Łozak, Łukasz Mucuś Abstrakt. W
pracy przedstawiono ilość azotu pobranego z różnych źródeł przez
jęczmień jary, uprawiany w stanowisku po grochu siewnym. W uprawie
grochu zastosowano przedsiewne nawożenie azotem wzbogaconym w izotop
15N, dzięki czemu była możliwość precyzyjnego określenia źródeł azotu
dla grochu oraz dla rośliny następczej. Przedplon był zbierany w fazach
początku i pełni kwitnienia oraz pełnej dojrzałości. W każdym terminie
całą biomasę grochu, z wyjątkiem nasion, wprowadzono do gleby, na
której uprawiano tę roślinę. Jęczmień zbierano po uzyskaniu pełnej
dojrzałości. Całkowita ilość uzyskanej biomasy jęczmienia jarego oraz
plon ziarna były największe, gdy uprawiano go po grochu zbieranym w
fazie pełni kwitnienia, nieco mniejsze w fazie początku kwitnienia,
natomiast najmniejsze po zbiorze przedplonu w fazie pełnej dojrzałości.
Głównymi źródłami azotu dla jęczmienia jarego uprawianego po grochu
zebranym w fazie początku i pełni kwitnienia była biomasa przedplonu
oraz azot mineralny zastosowany w jego uprawie. Testowane zboże
uprawiane po grochu zebranym w fazie pełnej dojrzałości pobrało
zbliżone ilości azotu z biomasy przedplonu, nawozu mineralnego
zastosowanego w jego uprawie oraz z zapasów glebowych. Azot pobrany
przez jęczmień z wprowadzonej do gleby biomasy grochu i pochodzący z
procesu biologicznej redukcji N2 stanowił średnio 4,1% całkowitej
ilości N pobranego ze wszystkich źródeł. Wykorzystanie azotu związanego
w procesie biologicznej redukcji i wprowadzonego do gleby z biomasą
grochu zebranego w fazie początku i pełni kwitnienia oraz po uzyskaniu
pełnej dojrzałości przez jęczmień wynosiło kolejno: 31,2; 26,1 i 64,4% Słowa kluczowe: jęczmień jary, groch siewny, azot, izotop 15N, wiązanie azotu THE SOURCES OF NITROGEN FOR SPRING BARLEY CULTIVATION AFTER HARVESTED FIELD PEA Summary The
uptake of nitrogen from different sources by spring barley cultivated
after the preceding crop of field pea is presented in this paper. The
seedbed for pea was fertilized with nitrogen with the excess of 15N
isotope. Isotope 15N was added with the fertilizer to determine the
sources of nitrogen for pea and for the subsequent plant – for barley.
The preceding crop was harvested at the stages: onset of flowering,
full flowering and full maturity. At every harvest time, all pea
biomass, except seeds, was introduced to the soil on which the plant
was grown. Barley was harvested at full maturity stage. The combined
total amount of barley biomass and grain was higher when it was grown
after pea harvested at full flowering stage, a little lower when pea
was harvested at the onset of flowering, and the lowest when the
preceding crop was harvested at full maturity. The main sources of
nitrogen for barley grown after pea harvested at the beginning of
flowering and at full flowering was provided by the biomass of the
preceding crop and by mineral nitrogen used as fertilizer. The cereal
cultivated after pea harvested at full maturity took up similar amounts
of nitrogen from the three sources: the biomass of preceding crop,
mineral fertilizer used in pea cultivation and soil reserves. Nitrogen
taken up by barley from the biomass of pea and derived from the
biological reducing process of N2 accounted for an average of 4.2% of
the total uptake. The rates at which barley utilized the nitrogen fixed
by pea and introduced into soil with its biomass harvested at the
beginning of flowering, at full flowering and at full maturity by
barley were 31.2; 26.1 and 64.4% respectively. key words: spring barley, field pea, nitrogen, isotope 15N, N2 fixation T |